از جمله بخش های مهم توسعه جامعه ی امروزی ، مناسب سازی مکان ها و فضاهای مختلف با توجه به توانایی های افراد مختلف جامعه است و معلولین جسمی- حرکتی بخشی از جمعیت را تشکیل می دهند و از آنجا که تمامی افراد جامعه در استفاده از تسهیلات و امکانات عمومی دارای حقوق یکسان هستند، باید امکانات به صورت مساوی در اختیار آنها قرار گیرد.
مشکلات موجود در طراحی شهري و معماري، یکی از بزرگترین موانع حضور افراد داراي معلولیت در فعالیت هاي اجتماعی است. افراد معلول علیرغم برخورداري از قابلیت ها و توانایی هاي بسیار، به دلیل همین موانع با عدم تحرك و دسترسی به تسهیلات محیط شهري روبرو هستند و جامعه نیز بی بهره از نیروهاي بالقوه آنان است .
به منظور مناسب سازی فضاها و معابر شهری جهت بهبود کیفیت دسترسی ها چه در وضع موجود و چه به لحاظ توسعه و نوسازی آینده بایستی معیارهای صحیح فنی و الزامات قانونی توسط طراحان مد نظر قرار داده شود.
به جهت ضرورت توجه به موضوع مناسب سازی فضاهای شهری وهمچنین لزوم ارتقا دانش فنی اعضای سازمان در این خصوص، مطلبی با عنوان معماری برای معلولین به شرح زیر منتشر می گردد: